สำหรับผู้หญิงที่จะเป็นแม่คน หรือจะมีบุตรได้นั้น ควรจะมีอายุระหว่าง 20-30 ปี เนื่องจากในช่วงนี้จะเป็นช่วงที่ผู้หญิงมีการเจริญเติบโตทางร่างกาย สมบูรณ์เต็มที่ ไม่เด็ก หรือว่าแก่เกินไป
คนไทยบางคนมักเรียก แม่ ของตัวเองว่า "คุณแม่" ซึ่งถือเป็นคำที่สุภาพกว่าการเรียกว่า "แม่" ห้วน ๆ
ในภาษาไทยบางครั้งคำว่า แม่ ถูกใช้เรียก ผู้หญิง ทั่ว ๆ ไป หรือ จำเพาะเป็นกลุ่ม ๆ เช่น แม่บ้าน แม่นม หรือบางครั้งก็ใช้เรียกสิ่งที่เป็นตัวหลักของสิ่งอื่น เช่น แม่ทัพ แม่งาน และบางครั้งก็เรียกสิ่งที่ให้กำเนิดสิ่งอื่น ๆ ในธรรมชาติ เช่น แม่น้ำ
มีบทประพันธ์แปลเกี่ยวกับความรักของแม่ของพระราชธรรมนิเทศ ไว้ดังนี้[1]
 | ในโลกอันหนาวทรวงลวงหลอกนี้ |  |
[แก้] การออกเสียงคำว่าแม่ของแต่ละภาษา
แม่หรือว่าผู้หญิงที่แต่งงานแล้วให้กำเนิดลูก และลูกก็จะเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าแม่โดยทั่วไปแล้วแต่ละภาษามักจะใช้อักษร "ม" เหมือนกันหมดเช่น- คนไทย จะเรียกผู้ที่ให้กำเนิดว่า "แม่"
- ภาษาอังกฤษ จะเรียกผู้ที่ให้กำเนิดว่า "มาเธอร์ (Mother)" หรือ "มัม (Mom)"
- ภาษาสันสกฤต จะเรียกผู้ให้กำเนิดว่า "มารดา"
- ภาษาบาลี จะเรียกผู้ให้กำเนิดว่า "มาตา"
- คนจีน จะเรียกผู้ให้กำเนิดว่า "ม่าม้า" (แต้จิ๋ว) จีนกลางอ่านว่า มาหมะ （妈妈）
- คนแขก จะเรียกผู้ให้กำเนิดว่า "มามี้"
- คนฝรั่งเศส จะเรียกผู้ให้กำเนิดว่า "มามอง"
- คนญี่ปุ่น จะเรียกผู้ให้กำเนิดว่า "โอก้าซัง"
- คนเกาหลี เรียกผู้ให้กำเนิดว่า "ออมม่า"
- คนเวียดนาม เรียกผู้ให้กำเนิดว่า "แม๊" ออกเสียงใกล้เคียงภาษาไทยมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น